INTEGRACYJNE KOŁO MŁODZIEŻY NIEPEŁNOSPRAWNEJ I CAN

Gość

Każdy z Was pewnie nie raz czytał jakiś fajny tekst , który utkwił mu w pamięci . Ja znalazłam dzisiaj dwa szczególne a nie chciałam wrzucać tego do " śmiesznych tekstów " i dlatego stworzyłam ten temat .

Mam nadzieje , że Wy też dodacie tutaj coś od siebie Wink

Bajka o miłości...

Dawno temu, na oceanie istniała wyspa, którą zamieszkiwały emocje, uczucia oraz ludzkie cechy- takie jak: bogactwo, duma, dobry humor, smutek. A wszystkich razem łączyła miłość. Pewnego dnia mieszkańcy wsypy dowiedzieli się, że niedułgo wyspa zatonie... Przygotowali swoje statki do wypłynięcia w morze, alby na zawsze opuścić wyspę. Tylko miłość postanowiła poczekać do ostatniej chwili... gdy pozostał jedynie maleńki skrawek laądu miłość poprosiła o pomoc... Pierwsze podpłyneło Bogactwo na swoim luksusowym jachcie... Miłość zapytała:
-Bogactwo czy możesz mnie uratować?
-Niestety nie, pokład mam pełen złota, srebra i innych kosztowoności... Nie ma tam już miejsca dla Ciebie.
Druga popłynela Duma swoim ogromnym czteromasztowcem.
-Dumo, zabierz mnie ze sobą! - poprosiła miłość.
-Niestey nie mogę Cię wziąść. Na moim statku wszystko jest uporządkowane, a Ty mogłabyś mi to popsuć - odpowiedziała Duma i z dumą podniosła piękne żagle.
Na zbutwiałej łódce podpłynął Smutek.
-Smutku zabierz mnie ze sobą! - poprosiła miłość...
-Och miłość, ja jestem starsznie smutny i chcę zostać sam... - odrzekł smutek i smutnie powiosłował w dal...
Dobry humor przepłynął obok Miłości nie zauważając jej, bo był tak rozbawiony, że nie usłyszał nawet wołania o pomoc... Wydawało się, że Miłość zginie na zawsze w głębiach oceanu... Nagle miłość usłyszała:
-Chodź zabiorę Cię ze sobą! - powiedział nieznajomy starzec.
Miłość była tak szczęśliwa i wdzięczna za uratowanie życie, że zapomniała zapytać kim jest jej wybawca.... Miłość bardzo chciała się dowiedzieć kim jest ten tajemniczy starzec... zwróciła się o poradę do Wiedzy...
-Powiedz mi proszę, kto mnie uratował... ?
-To był Czas - odpowiedziała Wiedza...
-Czas...? - zdziwiła się Miłość.
-Dlaczego Czas mi pomógł... ?
-Bo tylko czas rozumiem jak ważnym uczuciem w życiu każdego człowieka jest Miłość -orzekła wiedza....

i drógi tekst ; trochę długi , może trochę podobny do pierwszego ale myślę , że watro przeczytać :

"Powiadają, że pewnego razu spotkały się na Ziemi wszystkie uczucia i cechy ludzkich istot. I tak: Gdy Znudzenie ostentacyjnie ziewnęło po raz trzeci, Szaleństwo, jak zwykle obłędnie dzikie, zaproponowało: - Pobawmy się w chowanego! Intryga, niezmiernie zaintrygowana, uniosła tylko lekko brwi, a Ciekawość, nie mogąc się powstrzymać, spytała z typowym dla siebie zainteresowaniem: - W chowanego? A co to takiego? - To zabawa - wyjaśniło żywo Szaleństwo - polegająca na tym, iż ja zakryję sobie oczy i powoli zacznę liczyć do miliona. W międzyczasie wy wszyscy dobrze się schowacie, a gdy skończę liczyć, moim zadaniem będzie was odnaleźć. Pierwsze z was, na którego kryjówkę trafię, zajmie moje miejsce w następnej kolejce. Podekscytowany Entuzjazm zaczął tańczyć w towarzystwie Euforii, Radość podskakiwała tak wesoło, iż udało się jej przekonać do gry Wątpliwość, a nawet Apatię, której nigdy niczym nie dało się zainteresować. Jednakże nie wszyscy chcieli się przyłączyć. Prawda wolała się nie chować, w końcu i tak zawsze ją odkrywano. Duma stwierdziła, że zabawa jest głupia, ale tak naprawdę w głębi duszy gryzło ją, iż pomysł wyszedł od kogo innego. Tchórzostwo z kolei nie chciało ryzykować. - Raz, dwa, trzy - zaczęło liczyć Szaleństwo. Najszybciej schowało się Lenistwo, osuwając się za pierwszy lepszy napotkany kamień. Wiara pofrunęła do nieba, a Zazdrość ukryła się w cieniu Triumfu, który z kolei wspiął się o własnych siłach hen! Na sam szczyt najwyższego drzewa. Wspaniałomyślność długo nie mogła znaleźć dla siebie odpowiedniego miejsca, gdyż wszystkie kryjówki wydawały się jej idealne dla przyjaciół: krystalicznie czyste jezioro było wymarzonym miejscem dla Piękności, dziupla - w sam raz dla Nieśmiałości, motyle skrzydła stworzono dla Zmysłowości, powiew wiatru okazał się natomiast najlepszy dla Wolności. W końcu Wspaniałomyślność schowała się za promyczkiem słońca. Z kolei Egoizm znalazł sobie, jak sądził, wspaniałe miejsce: wygodne i przewiewne, a co najważniejsze - przeznaczone tylko, tylko dla niego. Kłamstwo schowało się na dnie oceanów, a może skłamało i tak naprawdę ukryło się za tęczą? Pasja i Pożądanie w porywie gorących uczuć, wskoczyli w sam środek wulkanu. Niestety wyleciało mi z pamięci, gdzie skryło się Zapomnienie, lecz to przecież mało ważne. Gdy Szaleństwo liczyło dziewięćset dziewięćdziesiąt dziewięć tysięcy dziewięćset dziewięćdziesiąt dziewięć Miłość jeszcze nie zdołała znaleźć sobie odpowiedniego miejsca. W ostatniej chwili odkryła jednak zagajnik dzikich róż i schowała się wśród ich krzaczków. - Milion - krzyknęło na końcu Szaleństwo i dziarsko zabrało się do szukania. Od razu, rzecz jasna, odnalazło schowane parę kroków dalej Lenistwo. Chwilę potem usłyszało Wiarę rozmawiającą w niebie z Panem Bogiem. W ryku wulkanów wyczuło natomiast obecność Pasji i Pożądania. Następnie, przez przypadek, odnalazło Zazdrość, co szybko doprowadziło je do kryjówki Triumfu. Egoizmu nie trzeba było wcale szukać, gdyż jak z procy wyleciał ze swej kryjówki, kiedy okazało się, iż wpakował się w sam środek gniazda dzikich os. Trochę zmęczone szukaniem Szaleństwo przysiadło na chwilę nad stawem i w ten sposób znalazło Piękność. Jeszcze łatwiejsze okazało się odnalezienie Wątpliwości, która, niestety, nie potrafiła się zdecydować, z której strony płotu najlepiej się ukryć. W ten sposób wszyscy zostali znalezieni: Talent wśród świeżych ziół, Smutek - w przepastnej jaskini, a Zapomnienie... cóż, już dawno zapomniało, iż bawi się w chowanego. Do znalezienia pozostała tylko Miłość. Szaleństwo zaglądało za każde drzewko, sprawdzało w każdym strumyczku, a nawet na szczytach gór i już, już miało się poddać, gdy odkryło niewielki różany zagajnik. Patykiem zaczęło odgarniać gałązki... Wtem wszyscy usłyszeli przeraźliwy okrzyk bólu. Stało się prawdziwe nieszczęście! Różane kolce zraniły Miłość w oczy. Szaleństwu zrobiło się niezmiernie przykro, zaczęło prosić, błagać o przebaczenie, aż w końcu poprzysięgło zostać przewodnikiem ślepej z jego winy przyjaciółki. I to właśnie od tamtej pory, od czasu, gdy po raz pierwszy bawiono się na Ziemi w chowanego, Miłość jest ślepa i zawsze towarzyszy jej Szaleństwo."

Marti

Każdy z Was pewnie nie raz czytał jakiś fajny tekst , który utkwił mu w pamięci . Ja znalazłam dzisiaj dwa szczególne a nie chciałam wrzucać tego do " śmiesznych tekstów " i dlatego stworzyłam ten temat .

Mam nadzieje , że Wy też dodacie tutaj coś od siebie Wink

Bajka o miłości...

Dawno temu, na oceanie istniała wyspa, którą zamieszkiwały emocje, uczucia oraz ludzkie cechy- takie jak: bogactwo, duma, dobry humor, smutek. A wszystkich razem łączyła miłość. Pewnego dnia mieszkańcy wsypy dowiedzieli się, że niedułgo wyspa zatonie... Przygotowali swoje statki do wypłynięcia w morze, alby na zawsze opuścić wyspę. Tylko miłość postanowiła poczekać do ostatniej chwili... gdy pozostał jedynie maleńki skrawek laądu miłość poprosiła o pomoc... Pierwsze podpłyneło Bogactwo na swoim luksusowym jachcie... Miłość zapytała:
-Bogactwo czy możesz mnie uratować?
-Niestety nie, pokład mam pełen złota, srebra i innych kosztowoności... Nie ma tam już miejsca dla Ciebie.
Druga popłynela Duma swoim ogromnym czteromasztowcem.
-Dumo, zabierz mnie ze sobą! - poprosiła miłość.
-Niestey nie mogę Cię wziąść. Na moim statku wszystko jest uporządkowane, a Ty mogłabyś mi to popsuć - odpowiedziała Duma i z dumą podniosła piękne żagle.
Na zbutwiałej łódce podpłynął Smutek.
-Smutku zabierz mnie ze sobą! - poprosiła miłość...
-Och miłość, ja jestem starsznie smutny i chcę zostać sam... - odrzekł smutek i smutnie powiosłował w dal...
Dobry humor przepłynął obok Miłości nie zauważając jej, bo był tak rozbawiony, że nie usłyszał nawet wołania o pomoc... Wydawało się, że Miłość zginie na zawsze w głębiach oceanu... Nagle miłość usłyszała:
-Chodź zabiorę Cię ze sobą! - powiedział nieznajomy starzec.
Miłość była tak szczęśliwa i wdzięczna za uratowanie życie, że zapomniała zapytać kim jest jej wybawca.... Miłość bardzo chciała się dowiedzieć kim jest ten tajemniczy starzec... zwróciła się o poradę do Wiedzy...
-Powiedz mi proszę, kto mnie uratował... ?
-To był Czas - odpowiedziała Wiedza...
-Czas...? - zdziwiła się Miłość.
-Dlaczego Czas mi pomógł... ?
-Bo tylko czas rozumiem jak ważnym uczuciem w życiu każdego człowieka jest Miłość -orzekła wiedza....

i drógi tekst ; trochę długi , może trochę podobny do pierwszego ale myślę , że watro przeczytać :

"Powiadają, że pewnego razu spotkały się na Ziemi wszystkie uczucia i cechy ludzkich istot. I tak: Gdy Znudzenie ostentacyjnie ziewnęło po raz trzeci, Szaleństwo, jak zwykle obłędnie dzikie, zaproponowało: - Pobawmy się w chowanego! Intryga, niezmiernie zaintrygowana, uniosła tylko lekko brwi, a Ciekawość, nie mogąc się powstrzymać, spytała z typowym dla siebie zainteresowaniem: - W chowanego? A co to takiego? - To zabawa - wyjaśniło żywo Szaleństwo - polegająca na tym, iż ja zakryję sobie oczy i powoli zacznę liczyć do miliona. W międzyczasie wy wszyscy dobrze się schowacie, a gdy skończę liczyć, moim zadaniem będzie was odnaleźć. Pierwsze z was, na którego kryjówkę trafię, zajmie moje miejsce w następnej kolejce. Podekscytowany Entuzjazm zaczął tańczyć w towarzystwie Euforii, Radość podskakiwała tak wesoło, iż udało się jej przekonać do gry Wątpliwość, a nawet Apatię, której nigdy niczym nie dało się zainteresować. Jednakże nie wszyscy chcieli się przyłączyć. Prawda wolała się nie chować, w końcu i tak zawsze ją odkrywano. Duma stwierdziła, że zabawa jest głupia, ale tak naprawdę w głębi duszy gryzło ją, iż pomysł wyszedł od kogo innego. Tchórzostwo z kolei nie chciało ryzykować. - Raz, dwa, trzy - zaczęło liczyć Szaleństwo. Najszybciej schowało się Lenistwo, osuwając się za pierwszy lepszy napotkany kamień. Wiara pofrunęła do nieba, a Zazdrość ukryła się w cieniu Triumfu, który z kolei wspiął się o własnych siłach hen! Na sam szczyt najwyższego drzewa. Wspaniałomyślność długo nie mogła znaleźć dla siebie odpowiedniego miejsca, gdyż wszystkie kryjówki wydawały się jej idealne dla przyjaciół: krystalicznie czyste jezioro było wymarzonym miejscem dla Piękności, dziupla - w sam raz dla Nieśmiałości, motyle skrzydła stworzono dla Zmysłowości, powiew wiatru okazał się natomiast najlepszy dla Wolności. W końcu Wspaniałomyślność schowała się za promyczkiem słońca. Z kolei Egoizm znalazł sobie, jak sądził, wspaniałe miejsce: wygodne i przewiewne, a co najważniejsze - przeznaczone tylko, tylko dla niego. Kłamstwo schowało się na dnie oceanów, a może skłamało i tak naprawdę ukryło się za tęczą? Pasja i Pożądanie w porywie gorących uczuć, wskoczyli w sam środek wulkanu. Niestety wyleciało mi z pamięci, gdzie skryło się Zapomnienie, lecz to przecież mało ważne. Gdy Szaleństwo liczyło dziewięćset dziewięćdziesiąt dziewięć tysięcy dziewięćset dziewięćdziesiąt dziewięć Miłość jeszcze nie zdołała znaleźć sobie odpowiedniego miejsca. W ostatniej chwili odkryła jednak zagajnik dzikich róż i schowała się wśród ich krzaczków. - Milion - krzyknęło na końcu Szaleństwo i dziarsko zabrało się do szukania. Od razu, rzecz jasna, odnalazło schowane parę kroków dalej Lenistwo. Chwilę potem usłyszało Wiarę rozmawiającą w niebie z Panem Bogiem. W ryku wulkanów wyczuło natomiast obecność Pasji i Pożądania. Następnie, przez przypadek, odnalazło Zazdrość, co szybko doprowadziło je do kryjówki Triumfu. Egoizmu nie trzeba było wcale szukać, gdyż jak z procy wyleciał ze swej kryjówki, kiedy okazało się, iż wpakował się w sam środek gniazda dzikich os. Trochę zmęczone szukaniem Szaleństwo przysiadło na chwilę nad stawem i w ten sposób znalazło Piękność. Jeszcze łatwiejsze okazało się odnalezienie Wątpliwości, która, niestety, nie potrafiła się zdecydować, z której strony płotu najlepiej się ukryć. W ten sposób wszyscy zostali znalezieni: Talent wśród świeżych ziół, Smutek - w przepastnej jaskini, a Zapomnienie... cóż, już dawno zapomniało, iż bawi się w chowanego. Do znalezienia pozostała tylko Miłość. Szaleństwo zaglądało za każde drzewko, sprawdzało w każdym strumyczku, a nawet na szczytach gór i już, już miało się poddać, gdy odkryło niewielki różany zagajnik. Patykiem zaczęło odgarniać gałązki... Wtem wszyscy usłyszeli przeraźliwy okrzyk bólu. Stało się prawdziwe nieszczęście! Różane kolce zraniły Miłość w oczy. Szaleństwu zrobiło się niezmiernie przykro, zaczęło prosić, błagać o przebaczenie, aż w końcu poprzysięgło zostać przewodnikiem ślepej z jego winy przyjaciółki. I to właśnie od tamtej pory, od czasu, gdy po raz pierwszy bawiono się na Ziemi w chowanego, Miłość jest ślepa i zawsze towarzyszy jej Szaleństwo."

Misza.Prezes

Ja mam 2 tezy na każdy dzień

... † ...NIE WYGRASZ ZE ŚMIERCIĄ... † ...

A druga to

TYLKO WISŁOKA DĘBICA

wiktoria

Według mnie najlepszą sentencją są sławne już chyba słowa :

***CARPE DIEM***

Chwytaj dzień - czerp z życia jak najwięcej, bo nigdy nie wiadomo co przyniosą kolejne dni ... Blue_Light_Colorz_PDT_15

Marzena

Ja mam w swoim zbiorze dużo aforyzmów, cytatów, złotych myśli.
Nie będę tutaj wypisywała tych dłuższych, chociaż są piękne.

Moja definicja sukcesu (nie znam autora) :
„Śmiać się dużo i często, zaskarbić sobie szacunek inteligentnych osób i miłość dzieci; doceniać słowa szczerej krytyki, ustrzec się przed zdradą fałszywych przyjaciół; doceniać piękno; znajdować w innych to co najlepsze; zostawić po sobie odrobinę lepszy świat, dzięki zdrowemu dziecku, ścieżce w ogrodzie albo polepszonym warunkom społecznym; wiedzieć, że choćby jedno życie ludzkie przebiegło lżej, ponieważ Ty żyłeś. To oznacza odnieść sukces. „

Te stosuje w życiu :
"Nigdy nie dyskutuj z idiotą, bo najpierw sprowadzi Cię do swojego poziomu, a potem pobije doświadczeniem."

"Jeśli nie możesz komuś pomóc, to przynajmniej mu nie przeszkadzaj"

"Wierzę w dobro.
Także wówczas, gdy tak wielu ludzi
dotkniętych bywa złem.
Wierzę w piękno.
Nawet wtedy, gdy brzydota się rozprzestrzenia w świecie,
a brud głęboko wżera się w człowieka.
Wierzę w miłość.
Nawet na świecie, gdzie panuje tyle wrogości
i nienawiść jest wciąż od nowa podsycana. "

Marzena

Jeszcze jeden tekst.
Długi, ale mam nadzieję, że skłoni kogoś do refleksji.
Pamiętajmy,że łatwiej jest się nazwać przyjacielem niż być nim...

"Największym bólem w życiu nie jest śmierć, leć bycie ignorowanym,

Gdy osoba, którą kochasz zamienia się na taką, którą nie obchodzisz.

Mieć osobę, o którą się tak bardzo troszczysz, która urządza imprezę…
I nie mówi Ci o niej.

Kiedy osoba, którą ubóstwiasz zapomina zaprosić Cię na prywatkę.

Gdy wszyscy wokół myślą, że Cię nie obchodzą.

Największym bólem w życiu nie jest śmierć, lecz bycie zapomnianym.

By nie dostać ani jednego telefonu od swego przyjaciela, choćby o treści „ Cześć”.

Gdy przedstawiasz komuś swe najgłębsze myśli, a on się z nich śmieje.

Gdy ma się przyjaciół, którzy zawsze są zbyt zajęci, by Cię pocieszyć, wtedy, gdy na prawdę tego potrzebujesz.

Gdy wychodzi na to, że jedyną osobą, która się o Ciebie troszczy jesteś ty sam.

Życie jest przepełnione bólem, ale czy nigdy nie będzie lepiej ? Czy ludzie w ogóle nie będą się troszczyć o siebie nawzajem i nie będą mogli znaleźć czasu dla potrzebujących ?

Każdy z nas ma rolę do przedstawienia na sztuce zwanej życiem.

Każdy z nas ma obowiązek bycia ludźmi, do mówienia naszym przyjaciołom że ich kochamy.
Jeśli nie będzie Ci zależało na Twoich przyjaciołach nie będziesz ukarany.

Po prostu będziesz ignorowany…zapomniany…
Tak jak ty robiłeś to innym.

Ten poemat napisała dziewczyna, która kilka lat temu popełniła samobójstwo….

Pokaż komuś już dziś,
że Ci na nim zależy.

Uśmiechnij się do niego, uściskaj go, lub po prostu powiedz „ Zależy mi…”

wiktoria

Chłopiec staje się mężczyzną,
kiedy przestaje prosić ojca o pieniądze,
a domaga się pożyczki.

Klasyka to dzieła, które każdy chce znać,
ale których nikt nie chce czytać.

I głupiec od czasu do czasu
musi przez przypadek mieć rację.

Dżentelmen to człowiek, który ma szacunek dla tych,
którzy nie mogą mu oddać żadnej przysługi.

Dżentelmen nigdy nie jest
niegrzeczny, chyba że umyślnie.

Zacną kobietę poznać po tym, co robi, zacnego mężczyznę po tym, czego nie robi.

kasia

"Najpotężniejszą siłą we wszechświecie jest siła woli

kasia

"Kto nigdy nie był dzieckiem, nie może stać się dorosłym."

Charlie Chaplin

kasia

"Jednakie u mężczyzny i kobiety uczucia różnią się przecież w tempie: dlatego nieporozumienia między mężczyzną a kobietą nie ustają."

Friedrich Nietzsche

kasia

"Życie kobiety usłane jest różami. Co krok kolec, z rzadka kwiat."

Andrzej Majewski

kasia

"Nie trać nigdy cierpliwości, to jest ostatni klucz, który otwiera drzwi."

Antoine de Saint-Exupery

kasia

"To bolesna prawda, ale wojny są tym dla ludzkości, czym pożary lasów dla przyrody."

Andrzej Majewski

kasia

"Wiem, że człowiek jest zdolny do wielkich czynów, ale jeśli nie jest zdolny do wielkiego uczucia, nie interesuje mnie."

kasia

"Człowiek nie jest stworzony do klęski. Człowieka można zniszczyć, ale nie pokonać."

Ernest Hemingway